Εισαγωγή
Η οστεοπόρωση επηρεάζει κυρίως τους ηλικιωμένους, αλλά η απώλεια οστικής μάζας μπορεί να αρχίσει ήδη από την ηλικία των 40. Πρόσφατα, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι τα προβιοτικά μπορεί να είναι ένα ασφαλές και αποτελεσματικό εργαλείο για την καταπολέμηση της απώλειας οστικής μάζας.
Ο κίνδυνος κατάγματος
Τα οστά μας δεν σχηματίζονται μόνο μία φορά και στη συνέχεια παραμένουν τα ίδια για όλη μας τη ζωή.
Αντ ‘αυτού, αποτελούνται από ζωντανό ιστό που συνεχώς αποδομείται και ανασχηματίζεται σε νέο οστό.
Αυτή η διαδικασία είναι πιο αποτελεσματική όταν είμαστε νέοι. Στην ηλικία των 30 ετών, το σώμα σταματά να αυξάνει την οστική του μάζα και στην ηλικία των 40 και 50, αρχίζει να αποδομεί (διασπά) περισσότερο οστό από όσο σχηματίζει.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην οστεοπενία και αργότερα στην οστεοπόρωση. Τα οστά βαθμιαία γίνονται πιο λεπτά και πιο αδύναμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κάταγμα, ακόμη και ύστερα από μια απλή πτώση.
Τα κατάγματα μπορούν να έχουν σοβαρές συνέπειες στην υγεία μας. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους μετά από κάταγμα ισχίου, τα ποσοστά θνησιμότητας αυξάνουν κατά 24-30% λόγω του κινδύνου εμφάνισης επιπλοκών.
Παράγοντες Κινδύνου
Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, αλλά η οστεοπόρωση μπορεί να επηρεάσει και τους άντρες. Στην ηλικία των 70 τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έχουν χάσει οστική μάζα περίπου στο ίδιο ποσοστό.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης οστεοπόρωσης. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται:
- Οι διατροφικές συνήθειες
- Η πρώιμη εμμηνόπαυση
- Ο μικρός δείκτης μάζας σώματος
- Το κάπνισμα
- Το οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης.
Υπάρχουν διαθέσιμα φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, αλλά η πρόληψη ή η επιβράδυνση του ρυθμού της οστικής απώλειας θα είχε τεράστια σημασία.
Πρόληψη της οστεοπόρωσης;
Μια πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Immunity, εξέτασε την δυνατότητα των προβιοτικών να συμβάλλουν στην πρόληψη της οστεοπόρωσης και στην ανάπτυξη των οστών.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον συγγραφέα της μελέτης Roberto Pacifici – του Πανεπιστημίου Emory στην Ατλάντα, GA – αντιμετώπισαν αυτό το θέμα με θηλυκά ποντίκια στο εργαστήριο. Οι επιστήμονες τους έδωσαν από του στόματος συμπληρώματα διατροφής με Lactobacillus rhamnosus GG (τύπος προβιοτικού) για μια περίοδο πάνω από 4 εβδομάδες.
Η ομάδα ανακάλυψε ότι το προβιοτικό διεγείρει την ανάπτυξη των βακτηρίων του εντέρου (όπως είναι και το αναμενόμενο) αλλά επιπλέον και κυρίως ότι η αποκατάσταση στην χλωρίδα του εντέρου οδήγησε στην παραγωγή ενός συγκεκριμένο μεταβολίτη που ονομάζεται βουτυρικό. Το βουτυρικό, με τη σειρά του, ώθησε τα Τ κύτταρα στο μυελό των οστών να παράγουν μια πρωτεΐνη που ονομάζεται Wnt10b, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των οστών.
«Είμασταν έκπληκτοι από την ισχύ της μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου στη ρύθμιση των οστών και από την πολυπλοκότητα του μηχανισμού δράσης των προβιοτικών».
Ο ίδιος εξηγεί ότι τα προβιοτικά είναι ακόμα αμφιλεγόμενα στην κλασσική Ιατρική, τονίζοντας: “Επειδή ο μηχανισμός δράσης τους στα οστά είναι άγνωστος, θεωρούνται ακόμα ως κάποιο είδος εναλλακτικής και μη αποδεδειγμένης θεραπείας”.
Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι μπορούν να επηρεάσουν τη δομή των οστών με θετικό τρόπο και να αποτελέσουν ενάν ακόμα φυσιολογικό βιολογικό πρόληψης της νόσου σε αντίθεση με την θεραπεία της νόσου που είναι μέχρι τώρα και η κύρια πρακτική!
Είναι σαφές και ήδη γνωστό αυτό που επισημαίνει ο Κος Pacifici ότι «ο αριθμός των βακτηρίων που περιέχονται στα προβιοτικά μπορεί να είναι εξίσου σημαντικός με το προβιοτικό που χρησιμοποιείται, αλλά χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί αυτό».
Οι περιορισμοί αυτής της μελέτης
Το κύριο στοιχείο που πρέπει να θυμάστε από αυτή τη μελέτη είναι ότι ήταν σε ποντίκια και όχι σε ανθρώπους. Οι συγγραφείς λένε ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να συνεχιστεί η έρευνα. Θα ήθελαν να καταλάβουν εάν τα προβιοτικά θα μπορούσαν να βοηθήσουν και σε άλλες συνθήκες των οστών και ελπίζουν ότι η έρευνα αυτή θα συνεχιστεί με τους ανθρώπους.
“Τα ευρήματά μας θα πρέπει να επικυρωθούν σε μελέτες σε ανθρώπους”, εξηγεί ο Pacifici. Παρατηρεί ότι εάν οι μελέτες αυτές είναι επιτυχείς, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια φθηνή και καλά ανεκτή θεραπεία που μπορεί να συμβάλει στη βελτιστοποίηση της ανάπτυξης των σκελετικών στους νέους και μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της οστεοπόρωσης στους ηλικιωμένους.
“Αυτό που κυρίως πρέπει κανένας να επισημάνει είναι ότι επιτέλους η κλασσική Ιατρική αρχίζει να ανακαλύπτει τους δρόμους της περισσότερο βιολογικής προσέγγισης των παθήσεων, της πρόληψης και της αντιμετώπισης των παθήσεων μακριά από την χρήση ισχυρών χημειοθεραπευτικών μέσων (φαρμάκων) που μεταβάλλουν – ίσως και ανεξέλεγκτα – την φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού.”
