Η οστεοαρθρίτιδα

Η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) είναι μια εκφυλιστική πάθηση των αρθρώσεων που συνδέεται με τη βαθμιαία καταστροφή του χόνδρου της άρθρωσης. Καθώς ο χόνδρος συνεχίζει να φθείρεται, ο ασθενής αισθάνεται περισσότερο πόνο και μεγαλύτερη δυσκολία στην κίνηση.

Ο χόνδρος, είναι ένα λείο, προστατευτικό στρώμα που καλύπτει τα άκρα των οστών και επιτρέπει στις αρθρώσεις να κινούνται ομαλά και εύκολα.

Στην οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) η λεία επιφάνεια του χόνδρου γίνεται τραχεία και βαθμιαία φθείρεται περισσότερο.

Τα μη προστατευμένα τμήματα των οστών συνεχίζουν να τρίβονται μεταξύ τους, προκαλώντας φλεγμονή και πόνο. Βαθμιαία, οι αρθρικές επιφάνειες καταστρέφονται, τα οστά αλλάζουν σχήμα, σχηματίζονται οστεόφυτα και οι αρθρώσεις γίνονται δυσκίνητες και επώδυνες.

Η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει συχνότερα τις μεγάλες αρθρώσεις του σώματος, όπως τα γόνατα και τους γοφούς. Από τις μικρές αρθρώσεις επηρεάζει κυρίως τα δάκτυλα στα χέρια, όμως μπορεί να επηρεάσει σχεδόν κάθε άρθρωση στο σώμα, όπως τις αρθρώσεις στα πόδια και στη σπονδυλική στήλη.

Τα συμπτώματά της οστεοαρθρίτιδας ποικίλλουν

Συνηθέστερα, είναι ο πόνος, η διόγκωση της άρθρωσης και η δυσκαμψία.

Ο πόνος μπορεί να εμφανίζεται:

με την κίνηση (βάδιση)
μετά έντονη χρήση (υπέρχρηση)
μετά από κάποιο χρόνο ακινητοποίησης (δυσκαμψία)
σε προχωρημένα στάδια το βράδυ, σε κατάσταση ηρεμίας (νυχτερινός πόνος)

Η διόγκωση της άρθρωσης μπορεί να είναι ήπια ή να συνδυάζεται με πόνο και αυξημένη θερμοκρασία της άρθρωσης.
Η δυσκαμψία εμφανίζεται συνήθως ως δυσκολία στην έναρξη της κίνησης μετά από κάποιο χρόνο που δεν χρησιμοποιείται η άρθρωση. Σε προχωρημένα στάδια οι αρθρώσεις εμφανίζουν σύγκαμψη, δηλαδή μόνιμη κάμψη της άρθρωσης.

Η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας

Στηρίζεται στην κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται η κλινική υποψία με απεικονιστικές κυρίως εξετάσεις. Μια απλή ακτινογραφία της άρθρωσης είναι αρκετή στην πλειοψηφία των περιπτώσεων για να θέσει τη διάγνωση, οποιαδήποτε και αν είναι η άρθρωση που εξετάζεται.

Παρόλα αυτά υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αρθρίτιδας, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα , που έχουν και διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης. Σε αυτές τις σύνθετες περιπτώσεις, όπου η διάγνωση δεν είναι ξεκάθαρη από την αρχή, μπορεί να ζητηθούν περισσότερες εξετάσεις, όπως:

Εξετάσεις αίματος (έλεγχος ρευματοειδή παράγοντα, ταχύτητα καθιζήσεως κλπ.)
Μαγνητική Τομογραφία
Εξέταση αρθρικού υγρού κλπ.

Η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) είναι μια συχνή πάθηση, η οποία εξελίσσεται συν τω χρόνω.

Υπάρχουν ποικίλες θεραπείες οι οποίες εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες…

Μπορείτε να δείτε τους διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης της οστεοαρθρίτιδας στα άρθρα μας…

Η αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας

Η αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.

Στην πλειοψηφία των περιστατικών η αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας είναι μη χειρουργική (συντηρητική) .

Σε αυτές τις περιπτώσεις ο θεραπευτικός στόχος επικεντρώνεται στον έλεγχο του πόνου και στη βελτίωση ή διατήρηση της κίνησης της άρθρωσης.

Μπορούμε να ακολουθήσουμε πολλές και διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις, ανάλογα με την πάθηση, την εντόπιση, το στάδιο και τις προτιμήσεις του ασθενή και του ιατρού…

Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Η κλασσική προσέγγιση περιλαμβάνει τη συνήθη χρήση φαρμάκων και φυσιοθεραπείας.

Γνωστή αποτελεσματική θεραπεία με τα συνήθη αποτελέσματα και τις συνηθισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες.

Ας δούμε μερικούς τίτλους…

Αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα

Ο πιο συνηθισμένος και κλασσικός, μέχρι σήμερα, τρόπος θεραπείας, με ποικίλους συνδυασμούς, αποτελεσματικός αλλά όχι χωρίς σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες.

Ντουλοξετίνη (Cymbalta)

Αρχικά εγκρίθηκε ως αντικαταθλιπτικό, η ντουλοξετίνη χρησιμοποιείται όμως και για την καταπολέμηση διαφόρων μορφών πόνου, όπως του πόνου της οστεοαρθρίτιδας

Συμπληρώματα διατροφής

Τα συμπληρώματα διατροφής περιέχουν διάφορους δραστικούς παράγοντες, όπως γλυκοζαμίνη και χονδροϊτίνη. Τα σκευάσματα αυτά βοηθούν σε ορισμένες περιπτώσεις, στην μείωση της φλεγμονής και στην βελτίωση των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας.

(εδώ ο κατάλογος των προϊόντων είναι πραγματικά πολύ μεγάλος και θέλει ξεχωριστή αναφορά διότι η αποτελεσματικότητα τους ποικίλλει σημαντικά από σκεύασμα σε σκεύασμα, από άτομο σε άτομο και από ουσία σε ουσία).

Τοπικές θεραπείες

Όπως οι επαλείψεις με διάφορα προϊόντα – βιολογικά ή μη -, οι θερμές ή κρύες κομπρέσες, οι επιδέσεις ή οι συσκευές προστασίας άρθρωσης, μπορούν, όλα, να βοηθήσουν στην μείωση του πόνου.

Άσκηση & έλεγχος του βάρους

Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να βελτιώσει την κίνηση των αρθρώσεων και να ενισχύσει τους μυς που περιβάλλουν τους αρθρώσεις. Ήπιες ασκήσεις, όπως κολύμβηση ή περπάτημα σε επίπεδες επιφάνειες, συνιστώνται επειδή δημιουργούν λιγότερη πίεση στις αρθρώσεις και συμβάλουν στην μείωση των συμπτωμάτων.

Η απώλεια βάρους μπορεί να αποτρέψει την επιπλέον καταπόνηση των αρθρώσεων που «σηκώνουν» το βάρος του σώματος.

Οι ενέσιμες θεραπείες

Οι ενέσιμες θεραπείες για την αντιμετώπιση του μυοσκελετικού πόνου και της οστεοαρθρίτιδας έχουν πολλές επιλογές. Υπάρχει μια σημαντική ποικιλία σε θεραπευτικές λύσεις για τις οποίες χρειάζεται ξεχωριστή αναφορά…

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε στα ακόλουθα άρθρα.

Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ο Ιατρικός βελονισμός

Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές, «εναλλακτικές προσεγγίσεις» με διαφορετική αποτελεσματικότητα στον έλεγχο του πόνου.

Αρκετές έχουν πλέον επαρκή επιστημονική τεκμηρίωση και δεν είναι ούτε εμπειρικές ούτε αυθαίρετες.

Ο Ιατρικός Βελονισμός, στηρίζεται στην επιστημονική έρευνα και τεκμηρίωση και είναι αποτελεσματικός .

Οι βιβλιογραφικές αναφορές είναι πολλές και μπορείτε να βρείτε μερικές πληροφορίες στον σύνδεσμο παρακάτω. Σήμερα σας αναφέρω μόνο 2 μεγάλες μελέτες:

Μια συνδυασμένη ανάλυση διαφόρων μελετών το 2012 έδειξε ότι ο βελονισμός μπορεί να είναι χρήσιμος και μια εύλογη επιλογή για τον πόνο της οστεοαρθρίτιδας.
Μια δεύτερη ανάλυση του 2013 που χρησιμοποιεί διαφορετικές στατιστικές αναλύσεις κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι ο βελονισμός μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου του οστεοαρθρίτιδας στο γόνατο. Αυτά τα αποτελέσματα είναι γενικά συμβατά με προηγούμενες μελέτες.

Η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Η χειρουργική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας έχει 2 συνήθης βασικές προσεγγίσεις και 2 διαφορετικούς χειρουργικούς στόχους.

(αν και στην πραγματικότητα υπάρχουν περισσότερες χειρουργικές επιλογές).

Η Αρθροσκόπηση

Η αρθροσκόπηση είναι μια σχετικά απλή επέμβαση ή αλλιώς ελάχιστα τραυματική επέμβαση, για τον ασθενή. Γίνεται με 2 απλές οπές με τις οποίες ο χειρουργός «βλέπει» μέσα στην άρθρωση και εκτελεί όποια θεραπεία είναι απαραίτητη. Ο χρόνος νοσηλείας είναι <24 ώρες και η μετεγχειρητική αποκατάσταση σχετικά σύντομη. Έτσι η αρθροσκόπηση, στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, έχει ως πρώτο στόχο την ακριβέστερη διάγνωση των βλαβών μέσα στην άρθρωση και κατά δεύτερον, την αντιμετώπιση αυτών, το οποίο φυσικά εξαρτάται από την βαρύτητα τους.

Ακριβώς διότι η οστεοαρθρίτιδα, δεν θεραπεύεται, αλλά βελτιώνεται, ο πρωταρχικός θεραπευτικός στόχος της αρθροσκόπησης είναι η προσωρινή βελτίωση των συμπτωμάτων (6 -12 μήνες ή και περισσότερο αν και εξαρτάται σημαντικά από το στάδιο της αρθρίτιδας).

Η μεταμόσχευση χόνδρου και τα βλαστοκύτταρα

Τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο συχνά η μεταμόσχευση χόνδρου, μια πιο σύνθετη αρθροσκοπική επέμβαση, η οποία αφορά κυρίως νεώτερους ασθενείς και οι ενδείξεις και η αποτελεσματικότητα εξετάζονται ακόμα στα μεγάλα ορθοπαιδικά συνέδρια.

Στο μέλλον πολύ σημαντικό θεραπευτικό ρόλο αναμένεται να «παίξουν» η εφαρμογή των καλούμενων βλαστοκυττάρων για τα οποία υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια βελτίωσης των τεχνικών και της αποτελεσματικότητας τους.

Η Αρθροπλαστική

Η δεύτερη προσέγγιση είναι η αρθροπλαστική, μερική ή ολική (των μεγάλων αρθρώσεων συνήθως και κυρίως), που έχει ως κύριο στόχο να ανακουφίσει ριζικά τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας αντικαθιστώντας την «φθαρμένη» άρθρωση με όμοια μεταλλική. Είναι σαφώς μεγαλύτερη επέμβαση, όμως τα τελευταία χρόνια υπάρχει σημαντική βελτίωση των τεχνικών, που καθιστούν τις επεμβάσεις αυτές περισσότερο αποτελεσματικές και ασφαλείς.

Οι ενδείξεις

Οι ενδείξεις και οι τεχνικές της χειρουργικής αποκατάστασης της οστεοαρθίτιδας (αρθροπλαστική) είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο της Ορθοπαιδικής για το οποίο χρειάζεται ξεχωριστή αναφορά. Μέχρι εκείνη την ώρα μπορώ να τονίσω ότι η οστεοαρθρίτιδα δεν είναι μία πάθηση που απειλεί την ζωή του ασθενή αλλά επηρεάζει σημαντικά και κυρίως την ποιότητα της ζωής του. Υπό ορισμένες λοιπόν συνθήκες ένα μεγάλο χειρουργείο δεν είναι αυστηρά επιβεβλημένο, όταν τα συμπτώματα ελέγχονται ικανοποιητικά με συμβατικούς τρόπους θεραπείας.

θεραπείες οστεοαρθρίτιδα παθήσεις

Ενέσιμες θεραπείες για την αντιμετώπιση του μυοσκελετικού πόνου (Μέρος Β΄)

Επιστήμες όπως η μοριακή βιολογία και γνώσεις ή τεχνικές, όπως η βιορυθμιστική Ιατρική έχουν ενσωματωθεί στο οπλοστάσιο μας για την αντιμετώπιση των επώδυνων παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος.

θεραπείες πόνος

Ενέσιμες θεραπείες για την αντιμετώπιση του μυοσκελετικού πόνου (Μέρος Α΄)

Ένας οδηγός για την αντιμετώπιση παθήσεων του μυοσκελετικού με ενέσιμες θεραπείες.

Πράγματι όταν πρόκειται για ενέσιμες θεραπείες, οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι ασθενείς νιώθουν μάλλον ένα «σφίξιμο» στην καρδιά τους ή τουλάχιστον περισσότερο άβολα σε σχέση με το συνηθισμένο “πάρτε αυτά τα αντιφλεγμονώδη και βλέπουμε” ή το “χρειάζεστε χειρουργείο”, με τα οποία είμαστε περισσότερο εξοικειωμένοι.

Και είναι φυσικό να αντιδρούμε κάπως αμήχανα αφού γεννιούνται πολλά ερωτήματα:

ποια είναι η καλύτερη ουσία για την έγχυση στο γόνατο, το ισχίο, τον ώμο, ή στον αγκώνα μου;
Ποια είναι τα ποσοστά επιτυχίας;
Είναι ασφαλές;

Για να σας βοηθήσουμε να κατανοήσετε τις διαφορετικές ενέσιμες θεραπείες που μπορεί να σας προτείνει ή να μην σας προτείνει, ο ορθοπαιδικός σας, έχουμε συνθέσει αυτόν τον απλό, αλλά λίγο εκτενή, οδηγό για τον πόνο του μυοσκελετικού και την αρθρίτιδα.

Οι ενέσιμες θεραπείες είναι ένα σημαντικό όπλο – μέσο για τη διαχείριση της μυοσκελετικής νόσου (που περιγράφετε συνοπτικά ως πόνος του μυοσκελετικού) εδώ και περισσότερο από 50 χρόνια.

Όπως και με κάθε ιατρική πράξη, η επιτυχία εξαρτάται

από τη σωστή διάγνωση, πχ. σε ποιόν να κάνουμε την ένεση;
την ορθή τεχνική, πχ. πώς να κάνουμε την ένεση;
και τη χρήση του καταλληλότερου φαρμακολογικού παράγοντα, πχ.ποια ουσία;

Οι πιο συνηθισμένες ενδείξεις

Φλεγμονώδεις Αρθρίτιδες

Ρευματικές αρθρίτιδες
Κρυσταλλικές αρθρίτιδες, πχ. Ουρική αρθρίτιδα
Σπονδυλοαρθροπάθειες

Μη Φλεγμονώδεις Αρθρίτιδες

Οστεοαρθρίτιδα, συνηθέστερα στο γόνατο, στα δάκτυλα του χεριού, στον καρπό, στο ισχίο κλπ.

Πέριαρθρικές Παθήσεις ή Παθήσεις Μαλακών μορίων

Τροχαντηρίτιδα, στο ισχίο
Επικονδυλίτιδα, στον αγκώνα
Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα
Τενοντοελυτρίτιδες
Θλάσεις/ τραυματισμοί μυών
Τραυματισμοί τενόντων – συνδέσμων

Τι πρέπει να ξέρετε για τις ενέσιμες θεραπείες

Τα αποτελέσματα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το άτομο. Πολλοί άνθρωποι ανακουφίζονται άμεσα και για πολύ (συνήθως μέχρι 1 έτος), ενώ άλλοι έχουν ελάχιστη ή καμία ανακούφιση.

Πρόκειται για μια συμπτωματική θεραπεία. Αυτό σημαίνει ότι θεραπεύουμε το σύμπτωμα και όχι την πάθηση που το δημιουργεί. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό μπορεί να είναι αρκετό.

Εξαίρεση αποτελούν οι καινούργιες «ορθοβιολογικές» θεραπείες, οι οποίες υποστηρίζουν ότι έχουν μακροπρόθεσμες θεραπευτικές δυνατότητες, χωρίς ωστόσο ακόμα να υπάρχουν αδιάψευστες αποδείξεις.

Οι ενέσιμες θεραπείες μπορούν να σας κερδίσουν χρόνο, ο οποίος μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά σημαντικός, είτε για να αυτοθεραπευτεί ο οργανισμός (κυρίως σε παθήσεις μαλακών μορίων), είτε για να προετοιμαστείτε καλύτερα στην περίπτωση που επιβάλλεται το χειρουργείο.

Θα πρέπει να περιμένετε μεταξύ ενέσιμης θεραπείας και χειρουργείου. Θα πρέπει γενικώς να περιμένετε μεταξύ των ενέσιμων θεραπειών είτε για να «φανεί» το πραγματικό κλινικό όφελος κάθε θεραπείας, είτε για να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης (3-6 μήνες μετά από ενδοαρθρική ένεση) σε περίπτωση χειρουργικής επέμβασης.

Ποιες είναι οι επιλογές μας;

Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους επιλογές στις ενέσιμες θεραπείες που κυμαίνονται από τα γνωστά κορτικοστεροειδή (κορτιζόνη), έως τις νεότερες ορθοβιολογικές θεραπείες όπως το πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP) και τις θεραπείες με πολυδύναμα κύτταρα ή βλαστοκύτταρα (stem cells).

Κλασσικές Θεραπείες

Ενέσεις κορτιζόνης
Ενέσεις υαλουρονικού οξέως
Ενέσεις Όζοντος
Ενέσεις Κολλαγόνου

Ορθοβιολογικές Θεραπείες

Ενέσεις πλάσματος πλούσιο σε Αιμοπετάλια (PRP)
Ενέσεις Ολικού Αίματος
Ενέσεις Βλαστοκυττάρων

Βιορυθμιστικά διαλύματα

Μια τελείως ξεχωριστή κατηγορία και προσέγγιση που περιλαμβάνει βιολογικά δραστικά προϊόντα από την φύση

Προφανώς ο κατάλογος είναι αρκετά μεγάλος και συνεχίζει να μεγαλώνει δημιουργώντας ένα κομφούζιο στο μυαλό των ασθενών … και ίσως και των Ιατρών.

Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε κάποια τάξη…!

Κλασσικές Θεραπείες

Ενέσεις κορτιζόνης

Μπορεί να επαναληφθεί 3-4 φορές το χρόνο. Η δράση της κορτιζόνης επικεντρώνεται στην μείωση της φλεγμονής τοπικά οδηγώντας και στην μείωση του πόνου.

Η κορτιζόνη ήταν για πολλές δεκαετίες η πρώτη γραμμή άμυνας κατά των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας και του πόνου στις αρθρώσεις, στους μυς και στους τένοντες. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές ημέρες ώστε να υπάρξει αξιοσημείωτο κλινικό όφελος το οποίο διαρκεί συνήθως για σύντομο χρονικό διάστημα (<6 μήνες).

Πλεονεκτήματα

Περισσότερο ισχυρό από τα από του στόματος αντιφλεγμονώδη
Μπορεί να προσφέρει ανακούφιση για 2-3 μήνες ή περισσότερους σε μερικούς ασθενείς
Μπορεί να αναβάλει την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση
Καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα (κάτι πολύ χρήσιμο σε περιπτώσεις ρευματοπάθειας).

Μειονεκτήματα

Η επαναλαμβανόμενη χρήση μπορεί να προκαλέσει οστεοπόρωση, ρήξη τενόντων, βλάβη νεύρων και καταστροφή του χόνδρου (γι ‘αυτό δεν συνιστάται περισσότερο από 3-4 φορές το χρόνο).
Κίνδυνος μόλυνσης (χαμηλός).
Κίνδυνος αλλεργικής αντίδρασης (χαμηλή).
Μπορεί να προκαλέσει αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα (πρόβλημα για τους διαβητικούς).

Ενέσεις υαλουρονικού οξέος

Το υαλουρονικό οξύ είναι βασικό συστατικό τον συνδετικών ιστών και φυσικά των αρθρώσεων. Οι ενέσεις υαλουρονικού οξέος (HA) χρησιμοποιούνται κυρίως για την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας στο γόνατο διότι είναι χημικά παρόμοιες με το φυσικό υγρό της άρθρωσης. Τα τελευταία χρόνια οι ενδείξεις έχουν επεκταθεί και στις υπόλοιπες αρθρώσεις, καθώς και άλλα επώδυνα σύνδρομα του μυοσκελετικού.

Πλεονεκτήματα

Το υαλουρονικό οξύ μπορεί να προσφέρει ανακούφιση για 6 ή περισσότερους μήνες
Μπορεί να αναβάλει την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση
Δεν απορυθμίζει το σάκχαρο
Το θεραπευτικό όφελος έχει μεγαλύτερη διάρκεια σε σχέση με την κορτιζόνη.

Μειονεκτήματα

Η θεραπεία αποτελείται από μία έως πέντε εγχύσεις και συνήθως προσφέρει ανακούφιση των συμπτωμάτων που ξεκινά μερικές εβδομάδες αργότερα από την έγχυση.
Κίνδυνος μόλυνσης (χαμηλός)
Μπορεί να προκαλέσει τοπικές αντιδράσεις
Αίσθημα ναυτίας και κεφαλαλγία
Μικτά κλινικά αποτελέσματα.

Ενέσεις Όζοντος

Το όζον είναι ένα άχρωμο αέριο με χαρακτηριστική οσμή που αποτελείται από τρία άτομα οξυγόνου. Η τρέχουσα χρήση του στο πεδίο των μυοσκελετικών διαταραχών είναι εκτενής. Ο μηχανισμός δράσης του δεν είναι ακόμη πλήρως γνωστός, αλλά φαίνεται να συνδέεται με την ικανότητα του φυσικού αερίου να μειώνει την παραγωγή ελεύθερων ριζών που παράγονται στο οξειδωτικό στρες της φλεγμονής. Αυτό συνεπάγεται ένα ισχυρό αντιφλεγμονώδες – αναλγητικό αποτέλεσμα, το οποίο αποτελεί τη βάση της κλινικής αποτελεσματικότητας του όζοντος.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι πέρα από την αντιφλεγμονώδη και αναλγητική δράση, το όζον ίσως έχει και θεραπευτική δράση σε πολλές παθήσεις μεταβάλλοντας ή κινητοποιώντας τους μηχανισμούς αποκατάστασης του σώματος.

Πλεονεκτήματα

Το όζον μπορεί να προσφέρει ανακούφιση για μεγάλο χρονικό διάστημα, το οποίο φαίνεται να είναι μεγαλύτερο σε σχέση με την κορτιζόνη
Μπορεί να αναβάλει την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση
Δεν έχει συστηματικές επιδράσεις στον οργανισμό και φυσικά δεν επηρεάζει το επίπεδο του σακχάρου ενώ συνδυάζεται εύκολα με άλλες θεραπείες
Λόγω της ισχυρής αντισηπτικής του δράσης είναι ιδανικό για εγχύσεις (ενέσιμες θεραπείες) μειώνοντας σημαντικά των κίνδυνο τοπικών λοιμώξεων μετά από αυτές.

Μειονεκτήματα

Η μόνη σημαντική παρενέργεια του όζοντος προκύπτει αν εισπνευσθεί μεγάλη ποσότητα που προκαλεί σημαντική βλάβη στο επιθήλιο του αναπνευστικού.
Κίνδυνος μόλυνσης (πολύ χαμηλός)
Αίσθημα διόγκωσης της περιοχής που διαρκεί για μερικά λεπτά (<15’)
Λίγες επιστημονικές εργασίες έχουν προκύψει μέχρι στιγμής.

Ενέσεις Κολλαγόνου

Οι διαταραχές στη σύνθεση και τη δομή των ινών κολλαγόνου είναι η αιτία των περισσότερων νόσων του μυοσκελετικού. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα του ενέσιμου κολλαγόνου θεωρητικά οφείλεται στην αναγέννηση και διέγερση της παραγωγής του ενδογενούς κολλαγόνου σε άρρωστους ιστούς. Οι ενέσεις κολλαγόνου χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο σε πολλές θεραπευτικές μεθόδους, τόσο ως μονοθεραπεία όσο και ως συνδυασμένη θεραπεία. Το ενέσιμο κολλαγόνο χρησιμοποιείται στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, των τενόντων, των συνδέσμων και των βλαβών των μυών ως ασφαλής και ελάχιστα επεμβατική θεραπευτική τεχνική.

Πλεονεκτήματα

Το ενέσιμο κολλαγόνο μπορεί να προσφέρει ανακούφιση που εξαρτάται όμως σημαντικά από τον άτομο.
Σε βλάβες μαλακών μορίων φαίνεται να έχει και ισχυρή θεραπευτική – επουλωτική δράση.
Δεν απορυθμίζει το σάκχαρο.

Μειονεκτήματα

Κίνδυνος μόλυνσης (χαμηλός)
Μπορεί να προκαλέσει τοπικές αντιδράσεις
Το θεραπευτικό όφελος ακόμα αξιολογείται καθώς υπάρχει ελάχιστη κλινική βιβλιογραφία
Το κόστος είναι σαφώς υψηλότερο.

θεραπείες πόνος

5 Σημάδια ότι «το κάψατε»: Το σύνδρομο εργασιακής – και μη – εξουθένωσης!

Το Burnout syndrome έχει γίνει μια από τις λέξεις κλειδιά για τον 21ο αιώνα. Οι άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα μιλάνε για αυτό που ονομάζεται «σύνδρομο εργασιακής εξουθένωσης» ή απλά «υπερκόπωση ή εξάντληση».

Όσοι πάσχουν από υπερκόπωση αναφέρουν απώλεια ενθουσιασμού για την ζωή και την έντονη παρουσία συναισθημάτων απαισιοδοξίας, χαμηλή αίσθηση προσωπικής ολοκλήρωσης και φυσικά ένα μόνιμο συναίσθημα ανεξήγητης κόπωσης. Αυτά τα συναισθήματα μπορούν να εμφανιστούν σε περιβάλλον εργασίας, στο σπίτι ή και στα δύο.

Οι έρευνες δείχνουν ότι η υπερκόπωση ή Burnout Syndrome επηρεάζει αρνητικά τόσο την ψυχική όσο και τη σωματική μας υγεία – και ότι το πρόβλημα είναι ευρέως διαδεδομένο. Μια μελέτη του 2007 της Αμερικανικής Εταιρείας Ψυχολογίας αποκάλυψε ότι το 75% των Αμερικανών υποφέρει από συμπτώματα που σχετίζονται με το άγχος, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά.

Τα συμπτώματα

Μήπως χτυπάει και για σας κάποιο κουδούνι; Δείτε την παρακάτω λίστα των πιο συχνών συμπτωμάτων της υπερκόπωσης:
• Πόνος – Πολλαπλά επαναλαμβανόμενα σωματικά συμπτώματα όπως πονοκέφαλοι, πόνοι στο στομάχι, μυϊκοί πόνοι
• Θυμός – Αίσθημα θυμού και ευερεθιστικότητας
• Αδιαφορία – Απώλεια κινήτρων και ενδιαφέροντος
• Αρνητισμός – Αίσθημα απαισιοδοξίας και κυνικότητα
• Κόπωση – Σωματική και συναισθηματική κόπωση

«Εάν δεν είστε σίγουροι αλλά ανησυχείτε, αφιερώστε μια στιγμή και σκεφτείτε το επίπεδο στρες στο σπίτι, στο χώρο εργασίας, στο σχολείο και στο κοινωνικό περιβάλλον.»

Η διάγνωση

Εάν κάποιο από τα συμπτώματα είναι παρόν για περισσότερο από δύο εβδομάδες ή εάν έχει μειωθεί η λειτουργική ικανότητά σας στην καθημερινότητα ίσως να ήταν χρήσιμο να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια.

Η θεραπεία

θα πρέπει να αξιολογήσετε το πόσο καλά φροντίζετε τον εαυτό σας και τις προσωπικές σας ανάγκες; Μην είστε πολύ σκληροί με τον εαυτό σας εάν αισθάνεστε ότι η ρουτίνα της καθημερινότητας σας επιβαρύνει σημαντικά. Οι περισσότεροι από μας έχουμε πολλά περιθώρια βελτίωσης σε αυτό το τομέα. Η υπερκόπωση είναι κάτι που ξεκινάει πρώτα από όλα στο μυαλό μας.

Τα πρώτα βήματα

Εάν δεν έχετε ιδέα για το πώς να βελτιώσετε τις πρακτικές της αυτοφροντίδας, ξεκινήστε εστιάζοντας σε αυτούς τους κύριους τομείς: άσκηση, διαλογισμό, ύπνο, κοινωνικοποίηση και διατροφή. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι υγιείς συνήθειες σε αυτούς τους τομείς μπορούν να έχουν τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά οφέλη.
Για την καταπολέμηση της εξάντλησης, ακολουθούν συγκεκριμένες πρακτικές σε κάθε μία από τις 5 βασικές περιοχές αυτοεξυπηρέτησης:

Άσκηση – τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα (ανεξάρτητα από την ηλικία)
Διαλογισμός/ Χαλάρωση – («αδειάστε» συστηματικά το κεφάλι σας τουλάχιστον 10΄την ημέρα)
Ύπνος – (ρυθμίστε τον ύπνο σας ακόμα και τα Σαββατοκύριακα)
Κοινωνικοποίηση – (Επικοινωνείτε καθημερινά με την οικογένεια και / ή τους φίλους σας)
Διατροφή – Αποφύγετε τα επεξεργασμένα τρόφιμα, το κόκκινο κρέας και υιοθετήστε μια δίαιτα πλούσια σε λαχανικά, φρούτα και όσπρια)

Προσέξτε να μην επιλέξετε μόνο κάποιον από αυτούς τους τομείς στον κατάλογο.
Κάντε το καλύτερο για εσάς και εφαρμόσετε τις πρακτικές ευεξίας και στους 5 τομείς για να βελτιώσετε την υγεία σας και να μειώσετε το επίπεδο στρες.

παθήσεις

Οστεοπόρωση: Μπορούν τα προβιοτικά να προστατεύσουν την υγεία των οστών;

Εισαγωγή

Η οστεοπόρωση επηρεάζει κυρίως τους ηλικιωμένους, αλλά η απώλεια οστικής μάζας μπορεί να αρχίσει ήδη από την ηλικία των 40. Πρόσφατα, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι τα προβιοτικά μπορεί να είναι ένα ασφαλές και αποτελεσματικό εργαλείο για την καταπολέμηση της απώλειας οστικής μάζας.

Ο κίνδυνος κατάγματος

Τα οστά μας δεν σχηματίζονται μόνο μία φορά και στη συνέχεια παραμένουν τα ίδια για όλη μας τη ζωή.
Αντ ‘αυτού, αποτελούνται από ζωντανό ιστό που συνεχώς αποδομείται και ανασχηματίζεται σε νέο οστό.

Αυτή η διαδικασία είναι πιο αποτελεσματική όταν είμαστε νέοι. Στην ηλικία των 30 ετών, το σώμα σταματά να αυξάνει την οστική του μάζα και στην ηλικία των 40 και 50, αρχίζει να αποδομεί (διασπά) περισσότερο οστό από όσο σχηματίζει.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην οστεοπενία και αργότερα στην οστεοπόρωση. Τα οστά βαθμιαία γίνονται πιο λεπτά και πιο αδύναμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κάταγμα, ακόμη και ύστερα από μια απλή πτώση.

Τα κατάγματα μπορούν να έχουν σοβαρές συνέπειες στην υγεία μας. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους μετά από κάταγμα ισχίου, τα ποσοστά θνησιμότητας αυξάνουν κατά 24-30% λόγω του κινδύνου εμφάνισης επιπλοκών.

Παράγοντες Κινδύνου

Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, αλλά η οστεοπόρωση μπορεί να επηρεάσει και τους άντρες. Στην ηλικία των 70 τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έχουν χάσει οστική μάζα περίπου στο ίδιο ποσοστό.

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης οστεοπόρωσης. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται:

Οι διατροφικές συνήθειες
Η πρώιμη εμμηνόπαυση
Ο μικρός δείκτης μάζας σώματος
Το κάπνισμα
Το οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης.

Υπάρχουν διαθέσιμα φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, αλλά η πρόληψη ή η επιβράδυνση του ρυθμού της οστικής απώλειας θα είχε τεράστια σημασία.

Πρόληψη της οστεοπόρωσης;

Μια πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Immunity, εξέτασε την δυνατότητα των προβιοτικών να συμβάλλουν στην πρόληψη της οστεοπόρωσης και στην ανάπτυξη των οστών.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον συγγραφέα της μελέτης Roberto Pacifici – του Πανεπιστημίου Emory στην Ατλάντα, GA – αντιμετώπισαν αυτό το θέμα με θηλυκά ποντίκια στο εργαστήριο. Οι επιστήμονες τους έδωσαν από του στόματος συμπληρώματα διατροφής με Lactobacillus rhamnosus GG (τύπος προβιοτικού) για μια περίοδο πάνω από 4 εβδομάδες.
Η ομάδα ανακάλυψε ότι το προβιοτικό διεγείρει την ανάπτυξη των βακτηρίων του εντέρου (όπως είναι και το αναμενόμενο) αλλά επιπλέον και κυρίως ότι η αποκατάσταση στην χλωρίδα του εντέρου οδήγησε στην παραγωγή ενός συγκεκριμένο μεταβολίτη που ονομάζεται βουτυρικό. Το βουτυρικό, με τη σειρά του, ώθησε τα Τ κύτταρα στο μυελό των οστών να παράγουν μια πρωτεΐνη που ονομάζεται Wnt10b, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των οστών.

«Είμασταν έκπληκτοι από την ισχύ της μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου στη ρύθμιση των οστών και από την πολυπλοκότητα του μηχανισμού δράσης των προβιοτικών».

Roberto Pacifici

Ο ίδιος εξηγεί ότι τα προβιοτικά είναι ακόμα αμφιλεγόμενα στην κλασσική Ιατρική, τονίζοντας: “Επειδή ο μηχανισμός δράσης τους στα οστά είναι άγνωστος, θεωρούνται ακόμα ως κάποιο είδος εναλλακτικής και μη αποδεδειγμένης θεραπείας”.
Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι μπορούν να επηρεάσουν τη δομή των οστών με θετικό τρόπο και να αποτελέσουν ενάν ακόμα φυσιολογικό βιολογικό πρόληψης της νόσου σε αντίθεση με την θεραπεία της νόσου που είναι μέχρι τώρα και η κύρια πρακτική!

Είναι σαφές και ήδη γνωστό αυτό που επισημαίνει ο Κος Pacifici ότι «ο αριθμός των βακτηρίων που περιέχονται στα προβιοτικά μπορεί να είναι εξίσου σημαντικός με το προβιοτικό που χρησιμοποιείται, αλλά χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί αυτό».

Οι περιορισμοί αυτής της μελέτης

Το κύριο στοιχείο που πρέπει να θυμάστε από αυτή τη μελέτη είναι ότι ήταν σε ποντίκια και όχι σε ανθρώπους. Οι συγγραφείς λένε ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να συνεχιστεί η έρευνα. Θα ήθελαν να καταλάβουν εάν τα προβιοτικά θα μπορούσαν να βοηθήσουν και σε άλλες συνθήκες των οστών και ελπίζουν ότι η έρευνα αυτή θα συνεχιστεί με τους ανθρώπους.

“Τα ευρήματά μας θα πρέπει να επικυρωθούν σε μελέτες σε ανθρώπους”, εξηγεί ο Pacifici. Παρατηρεί ότι εάν οι μελέτες αυτές είναι επιτυχείς, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια φθηνή και καλά ανεκτή θεραπεία που μπορεί να συμβάλει στη βελτιστοποίηση της ανάπτυξης των σκελετικών στους νέους και μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της οστεοπόρωσης στους ηλικιωμένους.

“Αυτό που κυρίως πρέπει κανένας να επισημάνει είναι ότι επιτέλους η κλασσική Ιατρική αρχίζει να ανακαλύπτει τους δρόμους της περισσότερο βιολογικής προσέγγισης των παθήσεων, της πρόληψης και της αντιμετώπισης των παθήσεων μακριά από την χρήση ισχυρών χημειοθεραπευτικών μέσων (φαρμάκων) που μεταβάλλουν – ίσως και ανεξέλεγκτα – την φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού.”

Δρ Πέτρος Αντωναράκος

παθήσεις

10 ερωτήσεις και απαντήσεις για την Ιατρική κάνναβη

Η αποποινικοποίηση φέτος της Ιατρικής κάνναβης μας «τάραξε» τα νερά καθώς ήταν ένα κλασσικό ταμπού για πολλά χρόνια στην χώρα μας. Πολλά υποσχόμενη ως φαρμακευτικό πλέον προϊόν – υπό προϋποθέσεις βέβαια – πρόκειται να αποτελέσει ένα σημαντικό όπλο της Ιατρικής πια για την αντιμετώπιση πολλαπλών παθήσεων. Παρακάτω σας αναφέρουμε μερικές συχνές ερωτήσεις και τις απαντήσεις τους που κληθήκαμε να απαντήσουμε στους ασθενείς

Τι είναι η ιατρική κάνναβη;

Η ιατρική Κάνναβη είναι το φυτό Cannabis sativa (ινδική κάνναβη, ή μαριχουάνα ή «χόρτο» ) και χρησιμοποιείτε για την αντιμετώπιση ποικίλων παθήσεων. Το φυτό περιέχει 85 δραστικές ουσίες που έχουν ονομαστεί «κανναβοειδή». Μια αδρή ταξινόμηση χωρίζει την κάνναβη σε

σε ινδική, το κοινώς «χόρτο», το οποίο περιέχει σε μεγαλύτερες ποσότητες μια ψυχοτρόπο ουσία, την τετραϋδροκανναβινόλη (γνωστή ως THC), η οποία λόγο της δράσης της μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Ιατρικούς σκοπούς και
στην κλωστική ή βιομηχανική κάνναβη η οποία περιέχει κυρίως, την κανναβιδιόλη (CBD), ουσία με περιορισμένη ψυχοτρόπο δράση, η οποία χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή διαφόρων βιομηχανικών προϊόντων.

Πως δρα η κάνναβη;

Τα δραστικά συστατικά της κάνναβης δρουν στον φυσιολογικό μηχανισμό των καλούμενων νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο έχοντας κυρίως αντιεμετική, ορεξιογόνο και αναλγητική δράση.

Οι δράσεις της αφορούν κυρίως:

τον έλεγχο του πόνου
τη λειτουργία του νευρικού συστήματος όπως την υποκινητικότητα, τις διαταραχές στην ισορροπία, στον συντονισμό των κινήσεων, στη προσοχή και στη μνήμη
τη διέγερση της όρεξης
τη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος, όπως την αγγειοδιαστολή, την υπόταση ή την ταχυκαρδία
τη μείωση ενδοφθάλμιας πίεσης.

Η έρευνα δείχνει ότι η κάνναβη επηρεάζει την λειτουργία και άλλων συστημάτων του οργανισμού, στοιχεία που μπορούν να επεκτείνουν τις εφαρμογές της και στην θεραπεία πολλών ακόμα παθήσεων.

Οι θεραπευτικές ενδείξεις της Ιατρικής κάνναβης;

Οι έρευνες των τελευταίων ετών έχουν αποδείξει την θεραπευτική δράση της Ιατρικής κάνναβης σε ένα μεγάλο φάσμα παθήσεων, όπως

στη σκλήρυνση κατά πλάκας
στην επιληψία,
στην κατάθλιψη,
στην σχιζοφρένεια,
στην αϋπνία,
στον αυτισμός
στο γλαύκωμα
στον χρόνιο πόνο (ειδικά στην περίπτωση του νευροπαθητικού πόνου)
σε ορισμένους τύπους καρκίνου
στην αντιμετώπιση των παρενεργειών από την χημειοθεραπεία, όπως της ναυτίας και της απώλειας της όρεξης.

Ενώ όσο η έρευνα προχωρά, μεγαλώνει και ο κατάλογος των ενδείξεων της Ιατρικής κάνναβης.

Οι μορφές της Ιατρικής κάνναβης;

Η Ιατρική κάνναβη δεν χορηγείται στη φυσική της μορφή, αλλά με κάποια μορφή φαρμακευτικού προϊόντος όπως λάδι, χάπια ή υπόθετα ή και άλλες φαρμακοτεχνικές μορφές ώστε να διασφαλίζεται περισσότερο ο χρήστης και η αμιγώς ιατρική χρήση της.

Οι παρενέργειες της Ιατρικής κάνναβης

Η ιατρική κάνναβη μπορεί να αλλάξει τη διάθεσή, προκαλώντας συχνότερα ευφορία ή υπνηλία και σπανιότερα ανησυχία. Μπορεί επίσης να διαταράξει τη βραχυπρόθεσμη μνήμη και τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων. Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να διαρκέσουν 1 έως 3 ώρες.
Μεγάλες δόσεις ιατρικής κάνναβης μπορούν να κάνουν μερικούς ανθρώπους να έχουν ψευδαισθήσεις, αυταπάτες και παράνοια. Η μακροχρόνια χρήση μπορεί να δημιουργήσει εθισμό ενώ δεν επιτρέπεται η χρήσης της στην περίοδο της εγκυμοσύνης.

Η Ιατρική κάνναβη για παιδιά

Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι η ιατρική κάνναβη μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση επιληπτικών κρίσεων σε παιδιά με επιληψία

Η αποποινικοποίηση της κάνναβης

Η θεραπευτική δράση της κάνναβης έχει οδηγήσει πολλές χώρες στην αποποινικοποίηση της χρήσεως της για Ιατρικούς λόγους, όπως άλλωστε έγινε πρόσφατα και στην χώρα μας.

Σήμερα είναι νόμιμη η συνταγογράφηση της στον Καναδά, σε 16 χώρες της Ευρώπης και σε 30 πολιτείες των ΗΠΑ. Στο Ισραήλ 30.000 ασθενείς την παίρνουν νομίμως για ορισμένες ασθένειες, ενώ στην Ιταλία την καλλιεργεί ο στρατός.

Το σχετικό νομοσχέδιο

Το σχετικό νομοσχέδιο τιτλοφορείται «Οι περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών (Φαρμακευτική Κάνναβη) Κανονισμοί του 2017» όπου αναφέρονται οι σχετικές ενδείξεις αλλά όχι ακόμα ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να την προμηθευτούν οι ασθενείς στην Ελλάδα. Προς το παρόν προβλέπεται η δυνατότητα παραλαβής από τα κρατικά φαρμακεία.

Σε ποιους χορηγείται και από ποιους Ιατρούς συνταγογραφείται;

Χρόνιος επίμονος πόνος (ιδίως πόνος που συνδέεται με καρκίνο ή με εκφυλιστικές παθήσεις του κινητικού συστήματος, συστηματική ρευματοπάθεια και ανοσοπαθολογικές καταστάσεις, νευροπάθεια, πόνος από γλαύκωμα). Ειδικότητα: Νευρολογία, παρηγορητική ιατρική, θεραπευτική αγωγή κατά του πόνου, ρευματολογία, ορθοπεδική, παθολογία, οφθαλμολογία και γηριατρική.
Σπαστικότητα και σχετιζόμενος πόνος σε πολλαπλή σκλήρυνση, μη επώδυνη επίμονη σπαστικότητα που περιορίζει σημαντικά τις κινήσεις και την κινητικότητα ή την αναπνοή του ασθενούς, μυοκλονία που προκαλείται από νευρολογικές ασθένειες και λοιπές περιπλοκές της υγείας που προκύπτουν από νευρολογική ασθένεια, τραυματισμός του νωτιαίου μυελού που περιλαμβάνει τραυματισμό στον νωτιαίο μυελό ή εγκεφαλική βλάβη, νευρολογικός τρόμος που προκαλείται από τη νόσο του Πάρκινσον και λοιπά νευρολογικά προβλήματα. Ειδικότητα: Νευρολογία, Γηριατρική.
Ναυτία, έμετος, διέγερση της όρεξης αναφορικά με τη θεραπεία κατά του καρκίνου και του HIV. Ειδικότητα: ογκολογία, μεταδοτικές ασθένειες, γηριατρική.
Μετατραυματική αγχώδης διαταραχή (PTSD). Ειδικότητα: Ψυχιατρική.
Σύνδρομο Τουρέτ. Ειδικότητα: Νευρολογία.
Νόσος του Crohn και ελκώδης κολίτιδα. Ειδικότητα: Γαστρεντερολογία.

Είναι Το «μαγικό» φάρμακο ;

Η απάντηση είναι σταθερά όχι. Οι ιατρικές δράσεις της κάνναβης είναι πολλές και θα διευρύνονται συνεχώς όσο συνεχίζεται η έρευνα, αλλά σαφώς δεν πρόκειται για κάποιο μαγικό βότανο που θεραπεύει τα πάντα. Πάντα να συμβουλεύεστε τον Ιατρό σας πριν από την χρήση της.

πόνος

Οι τραυματισμοί των Αθλητών

Οι τραυματισμοί κατά την διάρκεια της άθλησης είναι πιο συχνοί απ’ ότι ίσως νομίζουμε. Συμβαίνουν συχνά λόγω υπερβολικής, πολύ εντατικής, προπόνησης, που «οδηγεί» σε υπερκόπωση τους μυς. Η υπερκόπωση οδηγεί, με την σειρά της, σε απώλεια της μυϊκής συναρμογής, της αρμονικής, δηλαδή, συνεργασίας των μυών κατά την εκτέλεση των κινήσεων, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες τραυματισμού.»

Ας δούμε μαζί μερικούς από τους πιο συχνούς αθλητικούς τραυματισμούς.

Οι Θλάσεις

Θλάση μυός κλινικά σημαίνει ότι κάποιος μυς έχει διαταθεί υπερβολικά, κατά την διάρκεια της άσκησης, με αποτέλεσμα μερικές μυϊκές ίνες του να έχουν «κοπεί».

Εκδηλώνεται με πόνο, οίδημα και αδυναμία χρήσης του μυός.

Συνηθέστερα προσβάλλονται οι μύες των κάτω άκρων, όπως ο τετρακέφαλος, οι προσαγωγοί, οι μύες της κνήμης. Συχνά επηρεάζονται οι μύες της πλάτης και του ώμου και της κοιλιακής χώρας.

«Αν και η αποκατάσταση ενός μυός, θεωρείται σχετικά εύκολη διότι οι μύες έχουν πολύ πλούσια αιμάτωση, γεγονός που κάνει την επούλωση τους πιο γρήγορη, χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Η ταχεία επάνοδος στις αθλητικές δραστηριότητες μπορεί να οδηγήσει σε «ευαισθησία» του μυός και συχνή επανεμφάνιση του πόνου.

Από την άλλη, η βραδεία κινητοποίηση του μυ μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία και ατροφία του μυός.»

Τα Διαστρέμματα

Το διάστρεμμα στην Ορθοπαιδική μεταφράζεται ως η μερική ή η πλήρης ρήξη ενός συνδέσμου. Οι σύνδεσμοι στο ανθρώπινο σώμα είναι δομές γύρω από τις αρθρώσεις μας που χρησιμεύουν για να διατηρείται η σταθερότητα τους. Ενώ δηλαδή επιτρέπουν μεγάλο εύρος στην κίνηση μίας άρθρωσης εμποδίζουν τα οστά να «φύγουν» από την θέση τους.

Συνηθέστερα προσβάλλονται οι σύνδεσμοι του αστραγάλου και του γόνατος χωρίς φυσικά να αποκλείει κανείς την εμφάνιση διαστρεμμάτων και σε άλλα σημεία του σώματος.

Τα διαστρέμματα έχουν βαθμούς βαρύτητας της κάκωσης. Ευτυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις αναφερόμαστε σε 1ου βαθμού ελαφριά διαστρέμματα που χρειάζονται μέχρι 2 έως 3 εβδομάδες για την αποκατάσταση τους.

Η ιδιαιτερότητα αυτών των κακώσεων είναι πως οι σύνδεσμοι δεν έχουν πλούσια αιμάτωση και η αποκατάσταση τους είναι σχετικά αργή για αυτόν τον λόγο.

Οι Τενοντίτιδες

Ο οξύς τραυματισμός ενός τένοντα ομοιάζει λειτουργικά με την θλάση ενός μυός. Οι τένοντες είναι δομές ανατομικές που συνδέουν τον μυ με το οστό και έτσι μεταφέρεται η κίνηση της σύσπασης του μυός στο οστό που κλινικά μεταφράζεται σε κίνηση του ίδιου του οστού. Αν και δεν αποκλείεται η οξεία ρήξη, οι τένοντες πάσχουν πιο συχνά από την καλούμενη «υπέρχρηση», δηλαδή τις μικρές συνεχώς επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Ο επαναλαμβανόμενος ερεθισμός οδηγεί στην ανάπτυξη μίας τοπικής φλεγμονής που καθιστά την χρήση του μέλους επώδυνη.

Η ιδιαιτερότητα με τις τενοντίτιδες είναι ότι οι τένοντες είναι σχετικά ανάγγεια τμήματα δηλαδή και αυτά έχουν πτωχή αιμάτωση, γεγονός που καθιστά την θεραπεία αποκατάστασης πιο δύσκολη και χρονοβόρα.

Τυπικά παραδείγματα από τενοντίτιδες αποτελούν οι τενοντίτιδες του αχίλλειου τένοντα στο πόδι, του υπερακανθίου στον ώμο και των εκτεινόντων στον αγκώνα.

Οι Θυλακίτιδες

Θυλακίτιδες χαρακτηρίζονται οι μη μικροβιακές φλεγμονές του θυλάκου των αρθρώσεων. Ο αρθρικός θύλακος είναι στην ουσία μία μεμβράνη που καλύπτει σφαιρικά κάθε άρθρωση και με την οποία «τρέφονται» και ανανεώνονται οι δομές που σχηματίζουν την άρθρωση (Π.χ. ο αρθρικός χόνδρος).

Συνήθως τέτοιες φλεγμονές (π.χ. στο ισχίο) δημιουργούνται ύστερα από βίαιο τραυματισμό (Π.χ. πτώση από ύψος) ή ύστερα από πολλούς επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς. (Π.χ. τρέξιμο σε μη μαλακό δάπεδο).

Ο ασθενής αισθάνεται συχνά ένα βύθιο πόνο στην περιοχή της πάσχουσας άρθρωσης και δυσχέρεια στην κίνηση της.

Για την διάγνωση μίας θυλακίτιδας χρειάζεται να αποκλειστούν άλλες παθήσεις. Η αποκατάσταση της ποικίλλει ανάλογα με την αιτία και την κατάσταση της άρθρωσης, αλλά ευτυχώς είναι πιο εύκολη από άλλες κακώσεις διότι η αιμάτωση του θυλάκου είναι σχετικά πιο πλούσια.

Η Αποκατάσταση

Στις ορθοπαιδικές κακώσεις η βασική αρχή στην αντιμετώπιση είναι το RICE (Rest-Ice-Compression-Elevation),δηλαδή, η Ανάπαυση, ο πάγος, η πίεση και η ανύψωση.

Ο πόνος υποχωρεί σε λίγες ημέρες(2-3 το πολύ), το οίδημα βελτιώνεται σχεδόν άμεσα και φυσικά η χρήση του τραυματισμένου μέλους επανέρχεται γρήγορα.

Σπάνια χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε κάποια ήπια αναλγητικά, όπως η παρακεταμόλη ή θερμαντικές αλοιφές για να βελτιώσουμε τον πόνο.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAIDs) μπορεί να βοηθήσουν στη διαχείριση του πόνου και του οιδήματος, αλλά μπορεί να επιβραδύνουν σημαντικά την επούλωση των κακώσεων. Είναι προτιμότερο, σε αυτήν την περίπτωση, να τα λαμβάνουμε υπό την επίβλεψη του Ιατρού μας, ο οποίος πρέπει πρώτα να έχει αξιολογήσει την βαρύτητα της κάκωσης και να έχει σχεδιάσει το πλάνο της αποκατάστασης.

«Η έγκαιρη και σωστή διάγνωση από τον Ορθοπαιδικό σας μπορεί να αποτρέψει την περαιτέρω ζημιά, την επικεντρωμένη αποφυγή κινήσεων που θα επιδεινώσουν το πρόβλημα και φυσικά την ορθότερη και ταχύτερη επάνοδο στις δραστηριότητες σας.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε πως κάθε μυς, τένοντας ή σύνδεσμος που έχει τραυματιστεί χρειάζεται χρόνο για να αποκατασταθεί φυσιολογικά.

Η πρόχειρη αποκατάσταση μπορεί να εγκαταλείψει μια μόνιμη «ευαισθησία».

Η βιολογική αποκατάσταση των κακώσεων

Εφαρμογές Λέιζερ

Ιατρικός Βελονισμός

Θεραπείες με Όζον

«Η προσωπική μου εμπειρία, ύστερα από την αντιμετώπιση πολλών τέτοιων κακώσεων, είναι πως ο Ιατρικός Βελονισμός, οι εφαρμογές των Ιατρικών Λέιζερ και οι θεραπείες με Όζον κάνουν πολύ πιο αποτελεσματική και σαφώς πιο γρήγορη την βιολογική αποκατάσταση αυτών των κακώσεων.»

Και οι λόγοι για αυτό είναι απλοί και σαφής

Η σημαντική αύξηση της αιμάτωσης στην βλάβη που επιταχύνει εξ’ ορισμού την βιολογική επούλωση.
Η διέγερση αντανακλαστικών έχει σημαντική αποιδηματική και αναλγητική τοπική δράση στην βλάβη
Η άμεση κινητοποίηση των μηχανισμών του πόνου του οργανισμού με δραστική μείωση των επιπέδων του πόνου.
Η απορρόφηση της ενέργειας των Ιατρικών λέιζερ επιταχύνουν περισσότερο από 50% τον ρυθμό αποκατάστασης .
Η επίδραση του Όζοντος είναι πολλαπλή σε ποικίλους μηχανισμούς της βλάβης
Όλα αυτά συνεπάγονται ταχύτερη και απόλυτα βιολογική αποκατάσταση.

γόνατο ισχίο πόνος ώμος

12 «πράγματα» που κερδίζουμε με την άσκηση

Η άσκηση είναι ένας σημαντικός τρόπος να ξεπεράσουμε τους πόνους μας. Σε αυτό το άρθρο προσπαθώ να σας δείξω 12 “πράγματα” που κερδίζουμε με την άσκηση. Ίσως λίγο ασυνήθιστο αλλά και πολύ ρεαλιστικό και βοηθητικό για εσάς.

γόνατο θεραπείες ισχίο πόνος ώμος

10 «ΠΡΕΠΕΙ» και «ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ» για το γόνατο σας

Μπορείτε να κάνετε πολλά πράγματα για να βοηθήσετε τον πόνο στο γόνατο σας, είτε αυτό οφείλεται σε πρόσφατο τραυματισμό ή είτε σε αρθρίτιδα την οποία μπορείτε να έχετε από χρόνια.
Ακολουθήστε αυτά τα 11 «Πρέπει» και «Δεν πρέπει» για να βοηθήσετε τα γόνατά σας.

αρθροσκόπηση γόνατο μηνίσκος χιαστός