Η οστεοαρθρίτιδα

Η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) είναι μια εκφυλιστική πάθηση των αρθρώσεων που συνδέεται με τη βαθμιαία καταστροφή του χόνδρου της άρθρωσης. Καθώς ο χόνδρος συνεχίζει να φθείρεται, ο ασθενής αισθάνεται περισσότερο πόνο και μεγαλύτερη δυσκολία στην κίνηση.

Ο χόνδρος, είναι ένα λείο, προστατευτικό στρώμα που καλύπτει τα άκρα των οστών και επιτρέπει στις αρθρώσεις να κινούνται ομαλά και εύκολα.

Στην οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) η λεία επιφάνεια του χόνδρου γίνεται τραχεία και βαθμιαία φθείρεται περισσότερο.

20200317_173341301_iOS (2)_opt
Οστεοαρθρίτιδα γονάτων

Τα μη προστατευμένα τμήματα των οστών συνεχίζουν να τρίβονται μεταξύ τους, προκαλώντας φλεγμονή και πόνο. Βαθμιαία, οι αρθρικές επιφάνειες καταστρέφονται, τα οστά αλλάζουν σχήμα, σχηματίζονται οστεόφυτα και οι αρθρώσεις γίνονται δυσκίνητες και επώδυνες.

Η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει συχνότερα τις μεγάλες αρθρώσεις του σώματος, όπως τα γόνατα και τους γοφούς. Από τις μικρές αρθρώσεις επηρεάζει κυρίως τα δάκτυλα στα χέρια, όμως μπορεί να επηρεάσει σχεδόν κάθε άρθρωση στο σώμα, όπως τις αρθρώσεις στα πόδια και στη σπονδυλική στήλη.

Untitled-2
Οστεοαρθρίτιδα στον καρπό

Τα συμπτώματά της οστεοαρθρίτιδας ποικίλλουν

Συνηθέστερα, είναι ο πόνος, η διόγκωση της άρθρωσης  και η δυσκαμψία.

Ο πόνος μπορεί να εμφανίζεται:

  • με την κίνηση (βάδιση)
  • μετά έντονη χρήση (υπέρχρηση)
  • μετά από κάποιο χρόνο ακινητοποίησης (δυσκαμψία)
  • σε προχωρημένα στάδια το βράδυ, σε κατάσταση ηρεμίας (νυχτερινός πόνος)
  • Η διόγκωση της άρθρωσης μπορεί να είναι ήπια ή να συνδυάζεται με πόνο και αυξημένη θερμοκρασία της άρθρωσης.
  • Η δυσκαμψία εμφανίζεται  συνήθως  ως δυσκολία στην έναρξη της κίνησης μετά από κάποιο χρόνο που δεν χρησιμοποιείται η άρθρωση. Σε προχωρημένα στάδια οι αρθρώσεις εμφανίζουν σύγκαμψη, δηλαδή μόνιμη κάμψη της άρθρωσης.
εξέταση γόνατος-opt

Η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας

Στηρίζεται στην κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται η κλινική υποψία με απεικονιστικές κυρίως εξετάσεις. Μια απλή ακτινογραφία της άρθρωσης είναι αρκετή στην πλειοψηφία των περιπτώσεων για να θέσει τη διάγνωση, οποιαδήποτε και αν είναι η άρθρωση που εξετάζεται.

Παρόλα αυτά υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αρθρίτιδας, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα , που έχουν και διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης.  Σε αυτές τις σύνθετες περιπτώσεις, όπου η διάγνωση δεν είναι ξεκάθαρη από την αρχή, μπορεί να ζητηθούν περισσότερες εξετάσεις, όπως:

  • Εξετάσεις αίματος (έλεγχος ρευματοειδή παράγοντα, ταχύτητα καθιζήσεως κλπ.)
  • Μαγνητική Τομογραφία
  • Εξέταση αρθρικού υγρού κλπ.

Η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) είναι μια συχνή πάθηση, η οποία εξελίσσεται συν τω χρόνω.

Υπάρχουν ποικίλες θεραπείες οι οποίες εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες…

Μπορείτε να δείτε τους διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης της οστεοαρθρίτιδας στα άρθρα μας…

Η αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας

Η αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.

 Στην πλειοψηφία των περιστατικών η αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας είναι  μη χειρουργική (συντηρητική) .

Σε αυτές τις περιπτώσεις ο θεραπευτικός στόχος επικεντρώνεται στον έλεγχο του πόνου και στη βελτίωση ή διατήρηση της κίνησης της άρθρωσης.

Μπορούμε να ακολουθήσουμε πολλές και διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις, ανάλογα με την πάθηση, την εντόπιση, το στάδιο και τις προτιμήσεις του ασθενή και του ιατρού…

Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Η κλασσική προσέγγιση περιλαμβάνει τη συνήθη χρήση φαρμάκων και φυσιοθεραπείας.

Γνωστή αποτελεσματική θεραπεία με τα συνήθη αποτελέσματα και τις συνηθισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες.

Ας δούμε μερικούς τίτλους…

Αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα

NSAIDS

Ο πιο συνηθισμένος και κλασσικός, μέχρι σήμερα, τρόπος θεραπείας, με ποικίλους συνδυασμούς, αποτελεσματικός αλλά όχι χωρίς σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες.

Ντουλοξετίνη (Cymbalta)

CYBALTA

Αρχικά εγκρίθηκε ως αντικαταθλιπτικό, η ντουλοξετίνη χρησιμοποιείται όμως και για την καταπολέμηση διαφόρων μορφών πόνου, όπως του πόνου της οστεοαρθρίτιδας

Συμπληρώματα διατροφής

FOOD SUPPLEMENTS

Τα συμπληρώματα διατροφής περιέχουν διάφορους δραστικούς παράγοντες, όπως  γλυκοζαμίνη και χονδροϊτίνη. Τα σκευάσματα αυτά βοηθούν σε ορισμένες περιπτώσεις, στην μείωση της φλεγμονής και στην βελτίωση των συμπτωμάτων  της οστεοαρθρίτιδας.

(εδώ ο κατάλογος των προϊόντων είναι πραγματικά πολύ μεγάλος και θέλει ξεχωριστή αναφορά διότι η αποτελεσματικότητα τους ποικίλλει σημαντικά από σκεύασμα σε σκεύασμα, από άτομο σε άτομο και από ουσία σε ουσία).

Τοπικές θεραπείες

LOCAL TREAYMENTS

Όπως οι επαλείψεις με διάφορα προϊόντα – βιολογικά ή μη -, οι θερμές ή κρύες κομπρέσες, οι επιδέσεις ή οι συσκευές προστασίας άρθρωσης, μπορούν, όλα, να βοηθήσουν στην μείωση του πόνου.

Άσκηση & έλεγχος του βάρους

Θυλακίτιδα

Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να βελτιώσει την κίνηση των αρθρώσεων και να ενισχύσει τους μυς που περιβάλλουν τους αρθρώσεις. Ήπιες ασκήσεις, όπως κολύμβηση ή περπάτημα σε επίπεδες επιφάνειες, συνιστώνται επειδή δημιουργούν λιγότερη πίεση στις αρθρώσεις και συμβάλουν στην μείωση των συμπτωμάτων.

Η απώλεια βάρους μπορεί να αποτρέψει την επιπλέον καταπόνηση των αρθρώσεων που «σηκώνουν» το βάρος του σώματος.

Οι ενέσιμες θεραπείες

hyalouronic acid

Οι ενέσιμες θεραπείες για την αντιμετώπιση του μυοσκελετικού πόνου και της οστεοαρθρίτιδας έχουν πολλές επιλογές. Υπάρχει μια σημαντική ποικιλία σε θεραπευτικές λύσεις για τις οποίες χρειάζεται ξεχωριστή αναφορά…

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε στα ακόλουθα άρθρα.

Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ο Ιατρικός βελονισμός

Antonarakos-041-opt

Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές, «εναλλακτικές προσεγγίσεις» με διαφορετική αποτελεσματικότητα στον έλεγχο του πόνου.

Αρκετές έχουν πλέον επαρκή επιστημονική τεκμηρίωση και δεν είναι ούτε εμπειρικές ούτε αυθαίρετες.

Ο Ιατρικός Βελονισμός, στηρίζεται στην επιστημονική έρευνα και τεκμηρίωση και είναι αποτελεσματικός .

Οι βιβλιογραφικές αναφορές είναι πολλές και μπορείτε να βρείτε μερικές πληροφορίες στον σύνδεσμο παρακάτω. Σήμερα σας αναφέρω μόνο 2 μεγάλες μελέτες:

  • Μια συνδυασμένη ανάλυση διαφόρων μελετών το 2012 έδειξε ότι ο βελονισμός μπορεί να είναι χρήσιμος και μια εύλογη επιλογή για τον πόνο της οστεοαρθρίτιδας.
  • Μια δεύτερη ανάλυση του 2013 που χρησιμοποιεί διαφορετικές στατιστικές αναλύσεις κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι ο βελονισμός μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου του οστεοαρθρίτιδας στο γόνατο. Αυτά τα αποτελέσματα είναι γενικά συμβατά με προηγούμενες μελέτες.

Η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Η χειρουργική θεραπεία  της οστεοαρθρίτιδας έχει 2 συνήθης βασικές προσεγγίσεις και 2 διαφορετικούς χειρουργικούς στόχους.

(αν και στην πραγματικότητα υπάρχουν περισσότερες χειρουργικές επιλογές).

Η Αρθροσκόπηση

ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ

Η αρθροσκόπηση είναι μια σχετικά απλή επέμβαση ή αλλιώς ελάχιστα τραυματική επέμβαση, για τον  ασθενή. Γίνεται με 2 απλές οπές με τις οποίες ο χειρουργός «βλέπει» μέσα στην άρθρωση και εκτελεί όποια θεραπεία είναι απαραίτητη. Ο χρόνος νοσηλείας είναι <24 ώρες και η μετεγχειρητική αποκατάσταση σχετικά σύντομη. Έτσι η αρθροσκόπηση, στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας,  έχει ως πρώτο στόχο την ακριβέστερη διάγνωση των βλαβών μέσα στην άρθρωση και κατά δεύτερον, την αντιμετώπιση αυτών, το οποίο φυσικά εξαρτάται από την βαρύτητα τους.

          Ακριβώς διότι η οστεοαρθρίτιδα, δεν θεραπεύεται, αλλά βελτιώνεται, ο πρωταρχικός θεραπευτικός στόχος της αρθροσκόπησης είναι η προσωρινή βελτίωση των συμπτωμάτων (6 -12 μήνες ή και περισσότερο αν και εξαρτάται σημαντικά από το στάδιο της αρθρίτιδας).

Η μεταμόσχευση χόνδρου και τα βλαστοκύτταρα

Τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο συχνά η μεταμόσχευση χόνδρου, μια πιο σύνθετη αρθροσκοπική επέμβαση, η οποία αφορά κυρίως νεώτερους ασθενείς και οι ενδείξεις και η αποτελεσματικότητα εξετάζονται ακόμα στα μεγάλα ορθοπαιδικά συνέδρια.

Στο μέλλον πολύ σημαντικό θεραπευτικό ρόλο αναμένεται να «παίξουν» η εφαρμογή των καλούμενων βλαστοκυττάρων για τα οποία υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια βελτίωσης  των τεχνικών και της αποτελεσματικότητας τους.

Η Αρθροπλαστική

Ολικές Αρθροπλαστικές

Η δεύτερη προσέγγιση είναι η αρθροπλαστική, μερική ή ολική (των μεγάλων αρθρώσεων συνήθως και κυρίως), που έχει ως κύριο στόχο να ανακουφίσει ριζικά τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας αντικαθιστώντας την «φθαρμένη»  άρθρωση με όμοια μεταλλική. Είναι σαφώς μεγαλύτερη επέμβαση, όμως τα τελευταία χρόνια υπάρχει σημαντική βελτίωση των τεχνικών, που καθιστούν τις επεμβάσεις αυτές περισσότερο αποτελεσματικές και ασφαλείς.

Οι ενδείξεις

Οι ενδείξεις και οι τεχνικές της χειρουργικής αποκατάστασης της οστεοαρθίτιδας (αρθροπλαστική) είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο της Ορθοπαιδικής για το οποίο χρειάζεται ξεχωριστή αναφορά. Μέχρι εκείνη την ώρα μπορώ να τονίσω ότι η οστεοαρθρίτιδα δεν είναι μία πάθηση που απειλεί την ζωή του ασθενή αλλά επηρεάζει σημαντικά και κυρίως την ποιότητα της ζωής του. Υπό ορισμένες λοιπόν συνθήκες ένα μεγάλο χειρουργείο δεν είναι αυστηρά επιβεβλημένο, όταν τα συμπτώματα ελέγχονται ικανοποιητικά με συμβατικούς τρόπους θεραπείας.

5 Σημάδια ότι «το κάψατε»: Το σύνδρομο εργασιακής – και μη – εξουθένωσης!

Το Burnout syndrome έχει γίνει μια από τις λέξεις κλειδιά για τον 21ο αιώνα. Οι άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα μιλάνε για αυτό που ονομάζεται «σύνδρομο εργασιακής εξουθένωσης» ή απλά «υπερκόπωση ή εξάντληση».

Όσοι πάσχουν από υπερκόπωση αναφέρουν απώλεια ενθουσιασμού για την ζωή και την έντονη παρουσία συναισθημάτων απαισιοδοξίας, χαμηλή αίσθηση προσωπικής ολοκλήρωσης και φυσικά ένα μόνιμο συναίσθημα ανεξήγητης κόπωσης. Αυτά τα συναισθήματα μπορούν να εμφανιστούν σε περιβάλλον εργασίας, στο σπίτι ή και στα δύο.

Οι έρευνες δείχνουν ότι  η υπερκόπωση ή Burnout Syndrome  επηρεάζει αρνητικά τόσο την ψυχική όσο και τη σωματική μας υγεία – και ότι το πρόβλημα είναι ευρέως διαδεδομένο. Μια μελέτη του 2007 της Αμερικανικής Εταιρείας Ψυχολογίας αποκάλυψε ότι το 75% των Αμερικανών υποφέρει από συμπτώματα που σχετίζονται με το άγχος, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά.

Τα συμπτώματα

Μήπως χτυπάει και για σας κάποιο κουδούνι; Δείτε την παρακάτω λίστα των πιο συχνών συμπτωμάτων της υπερκόπωσης:
Πόνος – Πολλαπλά επαναλαμβανόμενα σωματικά συμπτώματα όπως πονοκέφαλοι, πόνοι στο στομάχι, μυϊκοί πόνοι
Θυμός – Αίσθημα θυμού και ευερεθιστικότητας
Αδιαφορία – Απώλεια κινήτρων και ενδιαφέροντος
Αρνητισμός – Αίσθημα απαισιοδοξίας και κυνικότητα
Κόπωση – Σωματική και συναισθηματική κόπωση

«Εάν δεν είστε σίγουροι αλλά ανησυχείτε, αφιερώστε μια στιγμή και σκεφτείτε το επίπεδο στρες στο σπίτι, στο χώρο εργασίας, στο σχολείο και στο κοινωνικό περιβάλλον.»

Η διάγνωση

Εάν κάποιο από τα συμπτώματα είναι παρόν για περισσότερο από δύο εβδομάδες ή εάν έχει μειωθεί η λειτουργική ικανότητά σας  στην καθημερινότητα ίσως να ήταν χρήσιμο να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια.

Η θεραπεία

θα πρέπει να αξιολογήσετε το πόσο καλά φροντίζετε τον εαυτό σας και τις προσωπικές σας ανάγκες; Μην είστε πολύ σκληροί με τον εαυτό σας εάν αισθάνεστε ότι η ρουτίνα της καθημερινότητας σας επιβαρύνει σημαντικά. Οι περισσότεροι από μας έχουμε πολλά περιθώρια βελτίωσης σε αυτό το τομέα. Η υπερκόπωση είναι κάτι που ξεκινάει πρώτα από όλα στο μυαλό μας.

Τα πρώτα βήματα

Εάν δεν έχετε ιδέα για το πώς να βελτιώσετε τις πρακτικές της αυτοφροντίδας, ξεκινήστε εστιάζοντας σε αυτούς τους κύριους τομείς: άσκηση, διαλογισμό, ύπνο, κοινωνικοποίηση και διατροφή. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι υγιείς συνήθειες σε αυτούς τους τομείς μπορούν να έχουν τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά οφέλη.
Για την καταπολέμηση της εξάντλησης, ακολουθούν συγκεκριμένες πρακτικές σε κάθε μία από τις 5 βασικές περιοχές αυτοεξυπηρέτησης:

  • Άσκηση – τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα (ανεξάρτητα από την ηλικία)
  • Διαλογισμός/ Χαλάρωση – («αδειάστε» συστηματικά το κεφάλι σας τουλάχιστον 10΄την ημέρα)
  • Ύπνος – (ρυθμίστε τον ύπνο σας ακόμα και τα Σαββατοκύριακα)
  • Κοινωνικοποίηση – (Επικοινωνείτε καθημερινά με την οικογένεια και / ή τους φίλους σας)
  • Διατροφή – Αποφύγετε τα επεξεργασμένα τρόφιμα, το κόκκινο κρέας και υιοθετήστε μια δίαιτα πλούσια σε λαχανικά, φρούτα και όσπρια)

Προσέξτε να μην επιλέξετε μόνο κάποιον από αυτούς τους τομείς στον κατάλογο.
Κάντε το καλύτερο για εσάς και εφαρμόσετε τις πρακτικές ευεξίας και στους 5 τομείς για να βελτιώσετε την υγεία σας και να μειώσετε το επίπεδο στρες.

Οστεοπόρωση: Μπορούν τα προβιοτικά να προστατεύσουν την υγεία των οστών;

Εισαγωγή

Η οστεοπόρωση επηρεάζει κυρίως τους ηλικιωμένους, αλλά η απώλεια οστικής μάζας μπορεί να αρχίσει ήδη από την ηλικία των 40. Πρόσφατα, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι τα προβιοτικά μπορεί να είναι ένα ασφαλές και αποτελεσματικό εργαλείο για την καταπολέμηση της απώλειας οστικής μάζας.

Ο κίνδυνος κατάγματος

Τα οστά  μας δεν σχηματίζονται μόνο μία φορά και στη συνέχεια παραμένουν τα ίδια για όλη μας τη ζωή.
Αντ ‘αυτού, αποτελούνται από ζωντανό ιστό που συνεχώς αποδομείται  και ανασχηματίζεται σε νέο οστό.

Αυτή η διαδικασία είναι πιο αποτελεσματική όταν είμαστε νέοι. Στην ηλικία των 30 ετών, το σώμα σταματά να αυξάνει την οστική του μάζα και στην ηλικία των 40 και 50, αρχίζει να αποδομεί (διασπά) περισσότερο οστό από όσο σχηματίζει.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην οστεοπενία και αργότερα στην οστεοπόρωση. Τα οστά βαθμιαία γίνονται πιο λεπτά και πιο αδύναμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κάταγμα, ακόμη και ύστερα από μια απλή πτώση.

Τα κατάγματα μπορούν να έχουν σοβαρές συνέπειες στην υγεία μας. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους μετά από κάταγμα ισχίου, τα ποσοστά θνησιμότητας αυξάνουν κατά  24-30% λόγω του κινδύνου εμφάνισης επιπλοκών.

Παράγοντες Κινδύνου

Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, αλλά η οστεοπόρωση μπορεί να επηρεάσει και τους άντρες. Στην ηλικία των 70 τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έχουν χάσει  οστική μάζα περίπου στο ίδιο ποσοστό.

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης οστεοπόρωσης. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται:

  • Οι διατροφικές συνήθειες
  • Η πρώιμη εμμηνόπαυση
  • Ο μικρός δείκτης μάζας σώματος
  • Το κάπνισμα
  • Το οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης.

Υπάρχουν διαθέσιμα φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, αλλά η πρόληψη ή η επιβράδυνση του ρυθμού της οστικής απώλειας θα είχε τεράστια σημασία.

Πρόληψη της οστεοπόρωσης;

Μια πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Immunity, εξέτασε την δυνατότητα των προβιοτικών να συμβάλλουν στην πρόληψη της οστεοπόρωσης και στην ανάπτυξη των οστών.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον συγγραφέα της μελέτης Roberto Pacifici – του Πανεπιστημίου Emory στην Ατλάντα, GA – αντιμετώπισαν αυτό το θέμα με θηλυκά ποντίκια στο εργαστήριο. Οι επιστήμονες τους έδωσαν από του στόματος συμπληρώματα διατροφής με Lactobacillus rhamnosus GG (τύπος προβιοτικού) για μια περίοδο πάνω από 4 εβδομάδες.
Η ομάδα ανακάλυψε ότι το προβιοτικό διεγείρει την ανάπτυξη των βακτηρίων του εντέρου (όπως είναι και το αναμενόμενο) αλλά επιπλέον και κυρίως ότι η αποκατάσταση στην χλωρίδα του εντέρου οδήγησε στην παραγωγή ενός συγκεκριμένο μεταβολίτη που ονομάζεται βουτυρικό. Το βουτυρικό, με τη σειρά του, ώθησε τα Τ κύτταρα στο μυελό των οστών να παράγουν μια πρωτεΐνη που ονομάζεται Wnt10b, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των οστών.


«Είμασταν έκπληκτοι από την ισχύ της μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου στη ρύθμιση των οστών και από την πολυπλοκότητα του μηχανισμού δράσης των προβιοτικών».

Roberto Pacifici


 

Ο ίδιος εξηγεί ότι τα προβιοτικά είναι ακόμα αμφιλεγόμενα στην κλασσική Ιατρική, τονίζοντας: “Επειδή ο μηχανισμός δράσης τους στα οστά είναι άγνωστος, θεωρούνται ακόμα ως κάποιο είδος εναλλακτικής και μη αποδεδειγμένης θεραπείας”.
Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι μπορούν να επηρεάσουν τη δομή των οστών με θετικό τρόπο και να αποτελέσουν ενάν ακόμα φυσιολογικό βιολογικό πρόληψης της νόσου σε αντίθεση με την θεραπεία της νόσου που είναι μέχρι τώρα και η κύρια πρακτική!

Είναι σαφές και ήδη γνωστό αυτό που επισημαίνει ο Κος  Pacifici ότι «ο αριθμός των βακτηρίων που περιέχονται στα προβιοτικά μπορεί να είναι εξίσου σημαντικός με το προβιοτικό που χρησιμοποιείται, αλλά χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί αυτό».

Οι περιορισμοί αυτής της μελέτης

Το κύριο στοιχείο που πρέπει να θυμάστε από αυτή τη μελέτη είναι ότι ήταν σε ποντίκια και όχι σε ανθρώπους. Οι συγγραφείς λένε ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να συνεχιστεί η έρευνα. Θα ήθελαν να καταλάβουν εάν τα προβιοτικά θα μπορούσαν να βοηθήσουν και σε άλλες συνθήκες των οστών και ελπίζουν ότι η έρευνα αυτή θα συνεχιστεί με τους ανθρώπους.

“Τα ευρήματά μας θα πρέπει να επικυρωθούν σε μελέτες σε ανθρώπους”, εξηγεί ο Pacifici. Παρατηρεί ότι εάν οι μελέτες αυτές είναι επιτυχείς, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια φθηνή και καλά ανεκτή θεραπεία που μπορεί να συμβάλει στη βελτιστοποίηση της ανάπτυξης των σκελετικών στους νέους και μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της οστεοπόρωσης στους ηλικιωμένους.


“Αυτό που κυρίως πρέπει κανένας να επισημάνει είναι ότι επιτέλους η κλασσική Ιατρική αρχίζει να ανακαλύπτει τους δρόμους της περισσότερο βιολογικής προσέγγισης των παθήσεων, της πρόληψης και της αντιμετώπισης των παθήσεων μακριά από την χρήση ισχυρών χημειοθεραπευτικών μέσων (φαρμάκων) που μεταβάλλουν – ίσως και ανεξέλεγκτα – την φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού.”

Δρ Πέτρος Αντωναράκος

Αυχεναλγία! Μερικές χρήσιμες πληροφορίες

  • Η αυχεναλγία είναι από τα πιο συχνά προβλήματα για τα οποία οι ασθενείς επισκέπτονται τον Ορθοπεδικό.

  • Οι μύες του αυχένα μπορούν να επηρεαστούν από την κακή στάση  του σώματος ή ακόμα και από το ίδιο το στρες της καθημερινής ζωής.

  • Πολλές φορές το «στρες» στο αυχένα εκδηλώνεται με έντονους και ενοχλητικούς πονοκεφάλους.

  • Σε άλλες περιπτώσεις αντανακλά προς την πλάτη και ο ασθενής αισθάνεται «πιασμένος».

  • Σπανιότερα ο πόνος μπορεί να αντανακλά προς το χέρι.

  • Στις περισσότερες περιπτώσεις ο πόνος του αυχένα, αν και ενοχλητικός, είναι καλοήθης και αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά.

  • Σπάνια μπορεί να υποκρύπτονται πιο σοβαρά αίτια.

Τι μπορεί να φταίει

Ο λαιμός σας είναι ευκίνητος και υποστηρίζει το βάρος του κεφαλιού σας. Αυτό τον καθιστά ευάλωτο σε μικροτραυματισμούς και καταστάσεις που προκαλούν πόνο και περιορίζουν την κίνηση του.

 

  • Η υπερβολική κόπωση των μυών. Σύνηθες φαινόμενο που σχετίζεται με τον μοντέρνο τρόπο ζωής, τους έντονους ρυθμούς, την κακή στάση του σώματος, την απουσία της γυμναστικής από την ζωή μας και το έντονο στρες της καθημερινότητας.
  • Η σπονδυλοαρθρίτιδα και η ανάπτυξη οστεοφύτων.
  • Το στρες
  • Οι τραυματισμοί.
  • Διάφορες ασθένειες. Ορισμένες ασθένειες, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η μηνιγγίτιδα ή ο καρκίνος, μπορεί να προκαλέσουν πόνο στον αυχένα.
  • Η αυχενική δισκοκήλη. Συνήθως συνδυάζεται με έντονα συμπτώματα από το άνω άκρο, από τον ώμο, δηλαδή, έως τα δάκτυλα του χεριού.

Μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας

Μπορείτε να βελτιώσετε τον απλό, καλοήθη πόνο στον αυχένα σας με τα ακόλουθα μέτρα:

  1.    Ήπια αναλγητικά για περιστασιακή χρήση. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε απλά παυσίπονα όπως το Panadol depon, Ibuprofen Algofren.
  2.     Πάγος ή ζέστη. Μειώστε τη φλεγμονή εφαρμόζοντας κάτι κρύο ή εναλλάξτε το κρύο με κάτι ζεστό. Δοκιμάστε να πάρετε ένα ζεστό ντους ή να χρησιμοποιήσετε ένα μαξιλάρι θέρμανσης σε χαμηλή θερμοκρασία.
  3. Βασικές ασκήσεις για τον  αυχένα.

                   “Ξεκινήστε καθημερινά ασκήσεις διάτασεων σε όλους τους μυς του αυχένα σας και συμπληρώστε με μερικές περιστροφικές κινήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις. Ζεσταίνετε το λαιμό και την πλάτη σας με ένα μαξιλάρι θέρμανσης ή στο ντους ή στην μπανιέρα πριν κάνετε αυτές τις ασκήσεις. “

Πότε πρέπει να επισκεφτείτε τον ορθοπαιδικό σας

Ζητήστε άμεση φροντίδα εάν ο πόνος στο αυχένα οφείλεται σε τραυματισμό, όπως ατύχημα με αυτοκίνητο, ατύχημα κατά την κατάδυση ή πτώση.

Επικοινωνήστε με τον Ορθοπαιδικό σας εάν ο πόνος στον αυχένα:

  • Είναι έντονος
  • Επιμένει για αρκετές ημέρες χωρίς ανακούφιση
  • Επεκτείνεται προς τα χέρια ή τα πόδια
  • Συνοδεύεται από πονοκέφαλο, μουδιάσματα, ή αδυναμία στα χέρια ή στα πόδια

Εναλλακτική (Συμπληρωματική) Ιατρική

Σε πάρα πολλές περιπτώσεις, αν όχι σε όλες τις καλοήθεις περιπτώσεις, οι εναλλακτικές μορφές Ιατρικής έχουν εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Ο Ιατρικός Βελονισμός και οι θεραπείες με λέιζερ  μπορούν να σας βοηθήσουν πραγματικά, αποφεύγοντας φυσικά τους κινδύνους και τις ανεπιθύμητες ενέργειες της φαρμακευτικής θεραπείας.

Φυσικά το πρώτο βασικό βήμα είναι η σωστή διάγνωση. Επισκεφτείτε τον Ορθοπαιδικό σας για να αποκλείσει άλλες σοβαρότερες αιτίες για τον πόνο στον αυχένα και να αποδείξει ότι ανήκετε στις «καλοήθεις» περιπτώσεις της αυχεναλγίας (πόνος στον αυχένα).